croire

Француски

Етимологија

Потекнува од среднофранцускиот croire, од старофранцускиот *creire* или *croire*, кое пак доаѓа од латинскиот *crēdĕre* („довери на заем; има доверба“). Религиозното значење се развило во христијанската ера. Латинскиот збор доаѓа од праиталското **\*krezðō**, од праиндоевропската сложена фраза **\*ḱred dʰeh₁-** („го поставува своето срце“, т.е. „има доверба, верува“), составена од **\*ḱḗr** („срце“) и **\*dʰeh₁-** („стави, постави“).

Изговор

• МФА-fr: /kʁwaʁ/
• Поделба по слогови: croire
• Изговор:

  Аудио:

  (file)

• Хомофони: croient, crois, croît (форми од *croître*), croix

Глагол

croire (конјугација на 3. група) (минат партицип: cru, сегашен партицип: croyant)

1. верува — прифаќа нешто како вистинито; верува некому.

   Il jure qu'il dit la vérité. Je ne le crois pas.

   Се колне дека ја зборува вистината. Не му верувам.

   Je crois que c'est vrai.

   Верувам дека тоа е вистина.

2. верува во — прифаќа нешто како вистинито или постоечко (се користи со *à*).

   Croyez-vous à l'existence de Dieu?

   Верувате ли во постоењето на Бог?

   Les français croient à l'amour.

   Французите веруваат во љубовта.

3. има верба во — има доверба, верба, или убеденост во некого/нешто (се користи со *en*).

   Oui, je crois en Dieu.

   Да, верувам во Бог.

   Je crois en toi.

   Имам верба во тебе.

   • • se croire** се смета себеси, си мисли — повратно: се смета себеси за нешто (често проследено со придавка).

   Il se croit parfait.

   Си мисли дека е совршен.

Коњугација на глаголот croire

Infinitif	Прост	croire
	Сложен	avoir + participe passé
Participe présent или gérondif	Прост	croyant
	Сложен	ayant + participe passé
Participe passé		cru
		еднина			множина
		1. л.	2. л.	3. л.	1. л.	2. л.	3. л.
Indicatif		je (j')	tu	il, elle, on	nous	vous	ils, elles
Прости (времиња)	Présent	crois	crois	croit	croyons	croyez	croient
	Imparfait	croyais	croyais	croyait	croyions	croyiez	croyaient
	Passé simple	crus	crus	crut	crûmes	crûtes	crurent
	Futur simple	croirai	croiras	croira	croirons	croirez	croiront
	Conditionnel présent	croirais	croirais	croirait	croirions	croiriez	croiraient
Сложeни (времиња)	Passé composé	indicatif present de avoir + participe passé
	Plus-que-parfait	indicatif imparfait de avoir + participe passé
	Passé antérieur	passé simple de avoir + participe passé
	Futur antérieur	futur simple de avoir + participe passé
	Conditionnel passé	conditionnel present de avoir + participe passé
Subjonctif		que je (j’)	que tu	qu’il, qu’elle	que nous	que vous	qu’ils, qu’elles
Прости (времиња)	Présent	croie	croies	croie	croyions	croyiez	croient
	Imparfait	crusse	crusses	crût	crussions	crussiez	crussent
Сложeни (времиња)	Passé	subjonctif présent de avoir + participe passé
	Plus-que-parfait	subjonctif imparfait de avoir + participe passé
Impératif		je (j')	tu	il, elle, on	nous	vous	ils, elles
Прост		—	crois	—	croyons	croyez	—
Сложен		—	impératif present de avoir + participe passé	—	impératif present de avoir + participe passé	impératif present de avoir + participe passé	—

Забелешка за конјугација

• Ова е неправилен глагол од третата група. Има различно нагласено стебло за сегашно време: **croi-** и ненагласено стебло **croy-**. Минатиот партицип е cru.

Синоними

• penser (гл.) — мисли, претпоставува
• avoir confiance (изр.) — има доверба

Антоними

• douter (гл.) — се сомнева
• décroire (гл.) — престанува да верува

Изведени термини

• à en croire (изр.) — ако се верува
• croire dur comme fer (изр.) — верува цврсто
• croire sur parole (изр.) — верува на збор
• croyez-le ou non (изр.) — верувале или не
• il faut le voir pour le croire (изр.) — мора да се види за да се поверува
• ne pas croire si bien dire (изр.) — не знае колку е во право
• ne pas en croire ses oreilles (изр.) — не им верува на своите уши
• ne pas en croire ses yeux (изр.) — не им верува на своите очи
• que tu crois (изр.) — што ти мислиш
• recroire (гл.) — повторно верува
• se croire le premier moutardier du pape (изр.) — си мисли дека е најважен
• se croire sorti de la cuisse de Jupiter (изр.) — си мисли дека е некој и нешто (премногу се цени)
• tel est pris qui croyait prendre (посл.) — кој копа гроб, сам паѓа во него

Именка

croire м (нема множина)

1. верување, вера — чин или начин на верување.

   Le croire de ce peuple est basé sur l'histoire ancienne.

   Верувањето на овој народ се заснова на древната историја.