στρατιώτης

Грчки

Етимологија

Од старогрчки στρατιώτης („војник, член на војска“) < στρατία („војска“) < στρατός („војска, армија“).

Изговор

• МФΑ-gr: /straˈti̯o.tis/
• Поделба по слогови: στρα‧τιώ‧της

Именка

στρατιώτης именка од машки род (множина: στρατιώτες)

1. војник - Член на армијата, воен персонал.

   Ο στρατιώτης φύλαγε τα σύνορα.

   Војникот ја чуваше границата.

2. пешак - Најмалата фигура во шахот.

   Έχασε ένα στρατιώτη στο παιχνίδι.

   Изгуби еден пешак во играта.

3. работник, посветен член - (Преносно) Посветен следбеник или извршител на задачи во некоја организација или партија.

   Ήταν ένας αφοσιωμένος στρατιώτης του κόμματος.

   Тој беше посветен војник/работник на партијата.

Деклинација

Падеж	Еднина (машки род)	Множина (μαшки род)
Номинатив	στρατιώτης	στρατιώτες
Генитив	στρατιώτη	στρατιωτών
Акузатив	στρατιώτη	στρατιώτες
Вокатив	στρατιώτη	στρατιώτες

Изрази

• άοπλος στρατιώτης (фраза) — невооружен војник
• ο στρατιώτης του Χριστού (фраза) — војник Христов (во религиозен контекст)
• στρατιώτης της πρώτης γραμμής (фраза) — војник од првата линија (буквално и преносно: храбар, директен)

Изведени поими

• στρατιωτικός (прид./им.) — воен; војник, воен офицер
• στράτευμα (им.) — војска, единица
• στρατεύω (гл.) — регрутирам, одам во војна
• στρατολογία (им.) — регрутирање, воена служба
• στρατόπεδο (им.) — воен камп, касарна

ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ