αντίθετος

Грчки

Етимологија

Од старогрчки ἀντίθετος < ἀντί („против“) + τίθημι („ставам“). Значи: „тој што е поставен спроти нешто“ → „спротивен“.

Изговор

• МФА-гр: /anˈdi.θe.tos/
• Поделба по слогови: αν‧τί‧θε‧τος

Придавка

αντίθετος • машки род (женски род αντίθετη, среден род αντίθετο)

1. спротивен — што е во спротивна насока, мислење, својство

   Έχουμε αντίθετες απόψεις για το θέμα.

   Имаме спротивни мислења за темата.

   Ο δρόμος είναι αντίθετος στην κατεύθυνση.

   Улицата е во спротивна насока.

Менување на придавката по падежи

	Еднина			Множина
	Машки род	Женски род	Среден Род	Машки род	Женски род	Среден Род
Номинатив	αντίθετος	αντίθετη	αντίθετο	αντίθετοι	αντίθετες	αντίθετα
Генитив	αντίθετου	αντίθετης	αντίθετου	αντίθετων	αντίθετων	αντίθετων
Акузатив	αντίθετο	αντίθετη	αντίθετο	αντίθετους	αντίθετες	αντίθετα
Вокатив	αντίθετε	αντίθετη	αντίθετο	αντίθετοι	αντίθετες	αντίθετα

Синоними

• αντικρινός прид./им. — спротивен, оној што е одспроти
• αντ. — скратено од αντίθετος

Сродни поими

• αντίθεση им. — спротивставување
• αντιτίθεμαι гл. — се спротивставувам
• αντιθέτως прил. — напротив