печатач

Од Викиречник

IT

Уред кој служи за печатење на дигитално уреден текст, графика и сл. на хартија. Користи најчесто механички отпечаток (матрични и типографски печатари), исфрлање на боја во точно определени региони, електростатско распоредување на графитна прашина (тонер) на соодветна површина и по пат на загревање на одредена температура зацрвстување на отпечатокот (ласерски печатари)